Σπάρτη - Μυστράς - Ταΰγετος

11/2/2009

Αν μια πόλη στην Πελοπόννησο έχει όνομα «βαρύ σαν Ιστορία», αυτή είναι η Σπάρτη. Αν υπάρχει μια καστροπολιτεία που περισσότερο από κάθε άλλη μας φέρνει στο νου τους βυζαντινούς χρόνους, αυτή είναι ο Μυστράς. Κι αν υπάρχει κι ένα βουνό που στην αγκαλιά του «φωλιάζουν» πανέμορφα χωριά και οι κατάφυτες πλαγιές του αποτελούν τον παράδεισο τον περιπατητών, τότε αυτό δεν είναι άλλο από τον Ταΰγετο. Αλήθεια, χρειάζονται κι άλλες αφορμές για να ταξιδέψουμε στη Βόρεια Λακωνία;

Η ΠΟΛΗ της Σπάρτης, αφετηρία της διαδρομής, διαθέτει ένα από τα αρτιότερα ρυμοτομικά σχέδια στη χώρα, κληροδότημα των Βαυαρών του Όθωνα, με σχετικά καινούρια κτίρια και λιγοστά νεοκλασικά να στριμώχνονται ανάμεσα στις πολυκατοικίες. Το κέντρο της αποτελεί «ο δρόμος με τους φοίνικες». Η Λεωφόρος Παλαιολόγου, με τον ανδριάντα του Λεωνίδα, τα ξενοδοχεία και τα εστιατόρια, ξαφνιάζει γιατί δεν έχει φανάρια! Η κυκλοφορία κάποτε ρυθμιζόταν με τροχονόμο, σήμερα, ωστόσο, αρκεί η συνεννόηση μεταξύ των οδηγών, που με ασυνήθιστη ευγένεια αποφεύγουν πάντα το μποτιλιάρισμα, αποδεικνύοντας πως ένα αστικό κέντρο χωρίς κορναρίσματα είναι εφικτό!

Αξιοθέατα

Λίγο μετά τη διασταύρωση με τη Λυκούργου, ανοίγεται μπροστά μας η πλατεία του δημαρχείου, με τα περίτεχνα ψηφιδωτά στο πλακόστρωτο και δύο bars, το «Retro» και το «Caprice», να συγκεντρώνουν το βράδυ τη μισή νεολαία της πόλης. Η άλλη μισή; Φυσικά στην Κλεομβρότου, στον πεζόδρομο που τέμνει τη λεωφόρο, όπου στυλάτα cafe-bars προεξάρχοντος του «Ministry» δίνουν τον παλμό στη διασκέδαση.

Το πιο εντυπωσιακό μουσείο της πόλης δεν είναι άλλο από το Μουσείο Ελιάς και Ελληνικού Λαδιού, του Πολιτιστικού Ιδρύματος Ομίλου Πειραιώς, περίπου 200 μ. από την Παλαιολόγου. Υπόδειγμα σύγχρονου εκθεσιακού χώρου, μαγνητίζει την προσοχή με εκθέματα και μακέτες, που παρουσιάζουν με ευχάριστο τρόπο τη διαχρονική σημασία της ελιάς και την εξέλιξη των τεχνικών παραγωγής λαδιού. Η μέρα κλείνει με μια βόλτα στο ρωμαϊκό θέατρο, πίσω απ το στάδιο, με θέα όλη τη Σπάρτη και το φως του δειλινού να εξαϋλώνει σχεδόν τον ορεινό όγκο του Ταϋγέτου. Να έλειπαν και τα κουνούπια.

Πηγή:metrogreece